Een walvis gezien

Op zondag 9 oktober zijn we naar Ben Boyd National Park gereden. Dat ligt vlakbij Eden. In deze baai zwemmen veel walvissen. Het was mogelijk met een boot de zee op te gaan, maar omdat het nogal hard waaide en bibberkoud is, hebben we er voor gekozen een stukje te wandelen en vanaf de kust walvissen te spotten. 

Allereerst heeft het park een aantal jaar geleden flink in de fik gestaan, allemaal zwartgeblakerde bomen. Wel bijzonder om te zien dat er dan toch weer groene struikjes en zo tevoorschijn zijn gekomen. 

En toen dus op een mooi uitkijkpunt gekeken of we walvissen zagen: dat is dus gelukt. We hebben ze niet op foto of film, we wilden het echt beleven. Machtig om te zien hoor. Voor de rest hebben we wat rust ingepland, want we hebben besloten wat eerder richting Sydney te rijden, naar het noorden dus, om wat eerder in het warmere deel van Australie te kunnen zijn, want we zijn die kou nu wel zat. Ria kon afgelopen nacht niet slapen van de kou. We zitten nu met de ramen dicht en de kachel aan.

Morgenochtend gaan we vroeg op pad en proberen dan Jarvis Bay te bereiken. Dat is zo'n 300 km. Dat lijkt niet ver, maar gemiddeld rijd je hier zo'n 70 a 80 km in een uur, vooral als je veel plaatsjes en dorpjes tegenkomt.